Oszustwo

Coco Chanel zwykła mawiać: „Jestem kłamstwem, które mówi prawdę”. Czerń i biel. Też tacy bywamy. Też kłamiemy, oszukujemy, chcemy wyciągnąć coś dla siebie - jakby nie zauważając, że każde działanie zawsze ma jakiś skutek. Czerń i biel pomiędzy łączy się z całą paletą szarości – zatem: półprawdy jeszcze, byle tylko wyjść na swoje. Kłamstwo ma jednak krótkie nogi – zdoła wyjść na jaw. Tak jak było z tym makaronem – kłamstwo, które mówi prawdę. Co my tutaj widzimy?


Wieeeeeelki napis „caffe”, kolor kluch też owe „caffe” gorąco obiecuje. No i dobra! - pełni entuzjazmu otwieramy paczkę i coś nam tutaj bruździ – zapach niby „caffe”, ale jakby nie do końca – półprawda, czy może autosugestia? To może zabawmy się w detektywa – patrzymy raz jeszcze na paczkę i przechodzimy na jej spowiedź zwaną składem i co tam się pyszni?! Ha! Kakao!* Coco miała rację – caffe kłamstwo powiedziało prawdę o kakao. I po małej czarnej obeszliśmy się li jedynie smakiem?
Spotkał nas zawód? To może zamieńmy go na dobrą monetę. Toskańczyk Miriano Baldini ma na to dobry pomysł. Twierdzi, że tak barwiony makaron „będzie miał lekko gorzkawy posmak, dlatego w tym miejscu trzeba koniecznie sięgnąć po jeden z najłagodniejszych, niemal słodkich sosów.”** Gorycz zamienić w słodycz – to jest myśl!


Kawowe (kakaowe ;)) pappardelline w toskańskim sosie z suszonych pomidorów ***

Na oliwę wpada: papryczka chili (tutaj w wersji płatków), ząb czosnkowy, zielona pietruszka i suszone tomaty z zalewy pokrojone w paski (3-4 sztuki na osobę). Kiedy czosnek szykuje się do rumieńców, uprzedzamy go wlaniem śmietany (rozrzedzoną kapką mleka – jak ktoś woli mniejszą gęstość). Na koniec doskakuje jeszcze bazylea z krzaka – dość niedbale porwana. Wtedy do sosu wpada kłamca makaron i obtacza się bezczelnie. Na koniec obsypuje się jeszcze grana padano. Czy ktoś na sali ma orzechy piniowe? Jeśli ma, to niech też sobie sypnie, ja nie mam, więc udaję, że wcale, a wcale ich nie potrzebuję.
Kluchy w takim sosie smakują wybornie :)


* dopiero jeśli się przyjrzy lepiej etykiecie, wszystko staje się jaśniejsze. Teraz robimy klik na zdjęcie. Co tam mamy? Wersja składu dla Polaków: mąka z pszenicy durum (semolina) 85,62%, kakao w proszku 9,25%, kiełki pszeniczne, cukier
Wersja dla: Włochów, Anglików, Niemców, Francuzów i Hiszpanów (pod polską naklejką) ---> mąka z pszenicy durum (semolina) 75,50%, kawa 21,14%, kiełki pszeniczne 3,02%, aromat 0,34%. Poza tym tamci dowiadują się, że w zakładzie produkuje się coś z glutenem, jajkami i rybami. Polski importer jakoś nie uważał za stosowne powiadomić o tym fakcie polskiego konsumenta. Hmmmm....


**, *** Miriano Baldini – „Kuchnia Miriano”, s.102-103