Ogród i baobaby

"(...) na planecie Małego Księcia, jak na każdej innej planecie, rosły dobre i złe roślinki. Co za tym idzie dobre ziarenka z dobrych roślin i złe ze złych. Lecz ziarenka są niewidoczne. Drzemią w tajemnicy ziemi, aż któremuś z nich przyjdzie do głowy pomysł obudzenia się. Więc przeciąga się i najpierw wypuszcza nieśmiało ku słońcu zachwycającą bezbronną roślinkę. Jeśli to łodyżka rzodkiewki czy róży, może sobie rosnąć do woli. Ale jeśli mamy do czynienia z chwastem, trzeba go usunąć natychmiast po jego rozpoznaniu. A na planecie Małego Księcia rosły straszne ziarenka... Były to ziarna baobabu. Ziemia planety była przesiąknięta nimi jak robactwem. Jeśli zagapisz się, nigdy nie pozbędziesz się baobabu. Zachwaści całą planetę. (...) „To kwestia dyscypliny” – powiedział mi później Mały Książę. „Po skończeniu porannej toalety należy zadbać o czystość planety. Trzeba regularnie wyrywać baobaby, jak tylko dadzą się odróżnić od krzaków róż, do których na początku są bardzo podobne. (...)"Dzieci! Strzeżcie się baobabów!""*

Kiedy pozwoli się baobabom nie tylko wykiełkować, ale i wyrosnąć, wtedy czeka nas ciężka praca. Żmudna, ale kiedy przyniesie jakieś efekty, wtedy cieszy jak nic innego.
Życie to jak uprawianie ogródka – zawsze znajdzie się w nim coś do posiania, ale i coś do wyrwania. Coś do podlania, coś do przycięcia. Niech zakwitnie tylko to, co cieszy oko i ładnie pachnie. Bo przez baobaby może nie wyrosnąć roślina, na której nam może bardzo zależeć.

Złota myśl z ogródka: "Brak ci tylko jednej istoty, a cały świat jest bezludny."**


Zielony i wstęgi

Zblanszowany szpinak tylko czekał, kiedy może w końcu doskoczyć do omdlałej na oliwie szalotki i przeprasowanego zęba czosnkowego. Wszyscy czworo ucieszyli się potem ze spóźnionego towarzystwa rondlowego: bazylea z krzaka, sól, pieprznięty i śmietana jednak dotarli, a wmieszawszy się z otoczeniem pokładli na pappardelle i wespół obsypali parmezanem.


* Antoine de Saint - Exupery - "Mały Książę"
** Alphonse de Lamartine