"Produkt przeznaczony dla bogów"

Uwaga! Moja boskość wspięła się na wyższy level ;)

W niedzielę Pan R. odrzekł: „Jak będziesz pisać na blogu o tym makaronie, to możesz wspomnieć, że to pasta idealna – produkt przeznaczony dla bogów.” No więc piszę ;)


Pojechaliśmy któregoś dnia do jednego ze sklepów ze sprzętem elektro. On wyszedł z laptopem, ja... z książką o makaronach ;) Wymienioną przewertowałam niezwłocznie. Po wstępnym wytypowaniu 3 przepisów padło na ten niżej.
Początkowo nic nie wskazywało, że to będzie pasta perfecta. Tymczasem okazało się, że po konsumpcji pobiła nawet topowe, jak do tej pory, zielone tagliatelle w sosie serowo – szpinakowym. Z Pana R. rozpływania się w zachwytach nad daniem udało mi się ustalić, że owa pasta: „była bardzo wyważona, nie dominowały w niej nadmiernie ani warzywa, ani salami, ostrość i przyprawienie były odpowiednie, konsystencja sosu idealna”. Aha! Czyli jestem boska ;)



Kluski bogów – spaghetti z sosem salami (źródło: „Makaron na każdą okazję”, wyd. Olesiejuk Sp. z o. o., s.154; oko na zielono)

spaghetti (tri colore)
bakłażan
cebulina (czerwona)
czerwona papryka (była zielona i myślę, że nawet lepiej pasowała niż czerwona)
cukinia (był seler naciowy)
zapuszkowane tomaty
sól, pieprz (+ sproszkowana chili)
salami w kostkę (było węgierskie salami pokrojone w paski)
oliwki Kalamata (były normalne czarne)
parmezan
ode mnie dodatkowo czerwone wytrawne wino

Bakłażan został pokrojony i obsypany solą i zostawiony na przemyślenie. Potem został oblany wodą. Na dziewicy najpierw podsmażyła się cebula i seler, zaraz za nimi papryka, a potem bakłażan. Następnie wpadły tomaty z puszki i pyrkało na ogniu pewną chwilę. Potem był chlust czerwonego wina oraz doprawienie chili i pieprzem. Pod koniec na moment wpadło salami i oliwencje. W dobroci zostały wymieszane kluski tri colore. Na talerzu wpadły odłożone paski salami, trochę oliwek i parmezan. Mniam! :)