Pasta i Basta, czyli kawa z parmezanem i inne cuda

We wtorek zmieniłyśmy obszar grasowania i przeniosłyśmy się na Mokotów. Tym bardziej, że nazwa była zobowiązująca, bo wybrałyśmy się na „służbową kolację”, jak to określił LLordzik, do ni mniej ni więcej, a Pasty i Basty :)



O lokalu pierwszy raz przeczytałam dzięki I.nnej z Drobno mielonego. Co ciekawe, z Princess skusiłyśmy się dokładnie na te same kluski, co ona z J., tj. penne alla norcina i tris di pasta fresca.

Najpierw zamówiłyśmy: wodę z plastrami cytryny (ja) i kawę (Princess). Wyobraźcie sobie moje zdziwienie, kiedy zobaczyłam filiżankę Princess, a w niej na pianie cappuccino spokojnie leżakujący... parmezan (przełożony przez Princess z miseczki podanej na stół, a przyniesiony przez pana kelnera z myślą o zamówionych makaronach). Na dodatek ona zupełnie serio stwierdziła, że fajnie, bo kawa będzie z kokosem... Później jednak zrezygnowała z tego dodatku. I całe szczęście, bo dzięki temu mogłam zanurzyć dzioba i też spróbować.


O paście Princess powiem tyle tylko, co skubnęłam: penne było smaczne. Więcej mogę powiedzieć o mojej porcji w tercecie.


Absolutnie najlepsze było pappardelle z mięsnym sosem bolońskim. Jędrne kluski, aromatyczny sos – pycha i już.
Ravioli ze szpinakiem i ricottą zachwyciło pysznym sosem z kawałkami pomidorów. Idealny, bardzo wyważony, delikatny - acz z pazurem - smak.
Wstążki (stawiam na fettuccine) z gałką muszkatołową i kremem z trufli oraz gotowaną szynką w porównaniu z pozostałymi, było zwyczajnie dobre i bardzo poprawne. Można się pokusić, ale mogłoby być ciut mniej słone.

I jeszcze ogólne podsumowanie:
Po pierwsze: to naprawdę świetny pomysł z trzema małymi, różnymi smakowo porcjami makaronu. Idealna rzecz na szersze przetestowanie menu za jednym razem. Szkoda, że do wyboru tylko ten jeden zestaw. Strzałem w dziesiątkę byłoby własne komponowanie trójcy na platerze. Tak czy siak – inne restauracje również mogłyby wziąć dobry przykład i taką opcję włączyć do swojego menu.

Po drugie: obsługa bardzo zwinna i sympatyczna.

Po trzecie: niewymuszony wystrój z cudowną, ceglaną ścianą (ach!).

Po czwarte: cappuccino całkiem niezłe, choć ja wolę bez parmezanu ;)

Po piąte: jeden minus to te zielone poduchy na ławkach – nie siedzi się na nich jakoś szczególnie komfortowo, są zdecydowanie za duże i za bardzo zjeżdżają.
Na to, że dostałam wodę z cytryną i kostkami lodu, mimo że prosiłam bez kostek, przymknę oko, bo to już naprawdę nieistotny szczegół, jeśli zestawić go z pyszną pastą.


Princess? To jak kawkę na makaronowaniu mam serwować z serem? ;)P


Oj tam oj tam... no bo kto przynosi parmezan razem z kawą! No kto!? Toć blondynka poszła i zobaczyła coś ala wiórki kokosowe to sypnęła se ;) A, że podobno te wiórki dłuższe od kokosowych...no cóz, podobno nie długość się liczy ;P

Ale tak czy siak, czy kokosowa, czy parmezanowa, kawa mi smakowała podobnie jak kluski i te paluszki grissini.  Pierwszy raz miałyśmy okazję spróbować oliwy truflowej i powiem Wam, że jeśli to co poczułam to ta oliwa, to ja ja lubię!
Panowie kelnerzy też bardzo mili, widać że się starali, zwłaszcza jak zobaczyły dwie wariatki z aparatem. Tylko nadal nie mogę zrozumieć po co ten nóż do makaronu... LLordzik stwierdził, że może może... ale żadne może, toć penne nie je się nożem ;P

Jak dla mnie było miło i pysznie. Oceniam na bardzo dobry, podobnie jak wcześniejszą Gagę, mimo że tam nie dostałam parmezanu do kawy... ;)

p.s. przefarbuje się na brunetkę, może to coś da ;)

***
Restauracja włoska PASTA i BASTA, ul. Odolańska 5 (Mokotów)