Pastina. Nie tylko dla malucha

„W samotnych latach, kiedy ogarniały mnie smutek i niechęć do jedzenia, przyrządzałam sobie pastinę. Pastina, drobny makaron w kształcie gwiazdek, to włoskie danie dla dzieci, albo inaczej - „pierwszy stały pokarm malucha”, jak brzmi napis na opakowaniu firmy Ronzoni. Mama gotowała mi ją, kiedy byłam niemowlęciem, albo kiedy jako dziecko chorowałam. Zawsze trzymam pudełko tego makaronu w domu, na wypadek gdyby nie chciało mi się gotować nic innego. To danie szybkie, proste i bardzo podnoszące na duchu.”*
*Giulia Melucci - „Miłość, zdrada i spaghetti”, wyd. Prószyński i S-ka, s. 50

Jak podaje Wikipedia - pastina to dosłownie mały makaron. Ja tym samym, oprócz gwiazdek, do pastiny zaliczyłabym również anellini, a nawet alfabet. Tylko nie wiem, co na to Włosi ;)

Słówko odnośnie dania z cytatu i poniższego przepisu. Ponieważ makaron jest drobny, dlatego też docelowa potrawa jest papkowata. I taka powinna być, skoro jest rekomendowana jako „pokarm dla malucha”. Zaś dla dużego człowieka może to być coś nowego na śniadanie.

Pastina (źródło: Giulia Melucci - „Miłość, zdrada i spaghetti”, wyd. Prószyński i S-ka, s. 50)

1/4 szklanki makaronu pastina (gwiazdki/stelline)
1/4 łyżeczki soli
1 lekko roztrzepane jajko
1 łyżeczka masła
1 łyżeczka świeżo startego parmezanu
świeżo zmielony pieprz

W małym rondelku zagotowałam szklankę wody, posoliłam i wsypałam makaron. Gotowałam aż do prawie całkowitego wchłonięcia wody. Wyłączyłam gaz, dodałam i wymieszałam jajko, które ścięło się na gorącym makaronie, następnie masło, ser i pieprz. Jadłam nim zdążyło ostygnąć.


***
ps. książka absolutnie nie należy do ambitnych, ale rekompensuje za to mnóstwem opisów jedzenia i przepisami ;)