Liguryjskie "nostrano". Trofie z orzechami, oliwą i chlebem

„Podania ludowe głoszą, że mieszkańcy Ligurii są zamknięci na wszelkie nowości, najlepiej czują się domu i najchętniej wszystko robią sami.” *

*Culinaria Italia - kulinarna podróż po Włoszech, wyd. Konemann, s. 167

Nie wiem, jak to jest z tym zamknięciem się i konserwatyzmem Liguryjczyków, wiem jednak, że ręcznie robiony makaron wychodzi im naprawdę świetny. Pierwsza partia (ręcznie wykonanego) trofie, które już dawno zniknęło z naszej szafki najpierw do garnka, a potem naszych żołądków była naprawdę fantastyczne - nawet bez dodatków.

Tym razem rzecz będzie o trofie tri colore, którym obdarowała mnie swego czasu Princess. Ten tutaj makaron podałam z dodatkiem, na który od dawna już miałam ochotę. Przepis jest banalnie prosty, określiłabym go słowami: „minimum składników, maksimum smaku.” Z rozmysłem nie podaję ilości składników w poniższym przepisie. Dobierzcie ich tyle, jak bardzo orzechowy, chlebowy, czosnkowy lub serowy smak makaronu chcecie uzyskać.

Wracając jeszcze na chwilę do Ligurii - sztandarowym daniem tej części Włoch jest makaron z bazyliowym pesto, fasolką i ziemniakami. Z uwagi na dodatek ziemniaków wydaje się dla nas dość dziwnym. Polecam jednak sprawdzić samemu, czy się Wam spodoba. Mi on smakował bardzo. Tutaj możecie zobaczyć przepis.

A teraz czas trofie :) Z pozdrowieniami dla Ka_shu

Trofie z orzechami, oliwą i chlebem (źródło: „Pasta & Co”, wyd. Świat Książki, s. 170)

makaron trofie

orzechy włoskie

starty ząbek/ząbki czosnku

miąższ chleba (najlepiej ciemnego)

starty parmezan

oliwa

sól

Ugotowałam makaron. W moździerzu roztarłam orzechy (można je najpierw wrzucić do gorącej wody, aby usunąć skórki), następnie dodałam pokruszony miąższ chleba, czosnek oraz sól i również roztarłam w moździerzu. Ugotowany i odcedzony* makaron wymieszałam z oliwą, świeżo startym parmezanem i resztą składników.

*można zachować odrobinę wody z gotowania makaronu i również wymieszać z wszystkimi składnikami.